Energie, vertrouwen en zelfvertrouwen

Homepage
Begin oktober, een hele dag voor eduScrum. Meekijken, meedenken, interviewen en filmen op het Ashram College, waar Willy Wijnands eduScrum gebruikt in al zijn klassen.

Als Willy en ik bij het technieklokaal aankomen, staat zijn eerste klas al te trappelen. Zodra de deur open is, stormen ze naar binnen. Razendsnel schuiven ze de tafels in groepjes van vier. Zes leerlingen trekken een grote envelop uit hun tas en toveren daar een opgevouwen scrumbord uit tevoorschijn. In no-time hangen de scrumborden aan de muren. De magneetstrips die ze daarvoor gebruiken, zitten op volwassen hoogte, maar dat is geen enkel probleem. Op stoelen en tafels staan de kinderen eromheen, druk bezig om de post-itjes te verhangen. Niemand duwt, niemand valt. ‘We hebben al vet veel klaar’ grijnst een piepklein meisje trots. Binnen vijf minuten is elk team hard aan het werk. Sommige leerlingen werken aan een technische tekening, anderen zijn in de werkplaats aan het zagen. Willy en ik kijken hoe alles zich als vanzelf regelt. Wat een goed gefocuste energie!

Ook de 5 vwo klas schuift uit zichzelf de tafels bij elkaar. Zij werken aan een nieuw en ingewikkeld scheikunde onderwerp. De scrumborden liggen hier bij de meeste groepen op tafel; Jan en ik heb het gevoel dat dit minder energie geeft. Daarom verleid ik een groepje tot een experiment: een echte standup rond hun scrumbord. Vier goed gebekte meiden en een stille jongen staan rond het bord. Als ik vraag wie hun scrummaster is, wijzen de meiden naar de docent ‘Wij kunnen het al, hij is het aan het leren.’ Ik souffleer Joost bij het stellen van de drie vragen en laat hem de beurten doorgeven. De meiden schikken zich blijmoedig en Joost praat steeds duidelijker. Als ik hem complimenteer, knikken de meiden instemmend. Als iedereen geweest is, neemt Joost zijn team mee terug naar hun tafel. Iedereen kijkt nu vrolijk en met plezier gaan ze aan het werk. ‘Beetje raar om te doen, maar het werkt wel’ constateert een van de meisjes.

De groep van Tomas steekt handen omhoog om aan te geven dat ze iets inhoudelijks willen vragen. Als mij proberen uit te leggen wat ze willen weten, raken ze onderling stevig in discussie. Het meisje dat dacht het als enige niet te begrijpen, blijkt net de vraag gesteld te hebben die nodig was om er echt in te duiken. Alle hoofden naar elkaar toe, meer dan een half uur lang uiterst geconcentreerd samen aan het werk, net zolang tot ze het snappen.

In 3 havo interview ik enkele leerlingen. Niels: ‘Mijn kwaliteiten zijn leiding geven en rekenen. Maar van plannen bak ik niet veel. Dus heb ik een goede planner in mijn team gevraagd.’ Vera: ‘Samenwerken gaat op deze manier veel makkelijker, omdat we een groepsplanning hebben. Iedereen weet van elkaar wat ie doet. En als iemand het niet af heeft, praten we daarover. Hoe komt het en wat kunnen we doen om het op te lossen.’ Katy: ‘Meestal ben ik nogal stil, maar in dit team nam niemand de leiding. Nu doe ik dat. Ik geef geen bevelen, maar doe voorstellen en luister ook goed naar de anderen. En zij naar mij.’ Hylke: ‘Aansluiting vinden bij anderen was voor mij moeilijk. Nu werk ik met mensen samen, waar ik vroeger nooit mee praatte. Mijn vertrouwen in anderen en mijn zelfvertrouwen is door deze methode een stuk groter geworden.’

In de trein naar Utrecht gloei ik na. Dit is mooi! Ook waar mensen zich verlamd voelen door organisatieproblemen en fusiestress, blijven de scrummende docententeams energiek en halen ze resultaat. We verkennen de kansen en mogelijkheden tot samenwerken. Smaakt naar meer!


Claudia (namen zijn veranderd)

eduScrum op het Ashram College, 2011 - 2012

Homepage

Ervaringen van leerlingen

Ik kon goed met deze groep samenwerken en we vulden elkaar goed aan. Iedereen was ergens anders goed in en we hielpen elkaar steeds, tot we het allemaal snapten.

Meestal wilde ik heel erg het overzicht houden in een groep. Dat vond ik fijn en dan wist ik zeker dat het eindresultaat goed werd. Nu had ik dat helemaal niet. Ik vond het een hele fijne groep en had daarom vertrouwen in het eindresultaat. Dit werkt een heel stuk rustiger voor mij en helpt mij onthouden dat ik ook gewoon plezier moet hebben in het werk!

Zelf heb ik veel geleerd in deze groep. Niet alleen de stof voor scheikunde, maar ook andere dingen, zoals hoe je het beste kunt plannen, zodat je je er ook aan kunt houden.

Het geeft me rust en vertrouwen om in zo’n leuke groep te werken. Complimenten aan deze nieuwe werkwijze met de speciale groepssamenstelling en logboeken!

Opbrengst voor leerlingen

Werken gemotiveerd en met plezier. Leren goed plannen, samenwerken, feedback geven. Nemen verantwoordelijkheid voor eigen werk en dat van de groep. Werken zelfstartend en zelfsturend en zelfstandig. Worden door groepsgenoten gewaardeerd om hun inbreng en kwaliteiten. Ontwikkelen effectievere manieren om de stof te verwerken. Leren zichzelf beter kennen en ontwikkelen zich tot goede teamgenoten. Krijgen zelfvertrouwen en vertrouwen in de groep.

Ervaringen van docenten

Ik merk dat de groepen zich eigenaar voelen van de groep en van het werk. Ik denk dat dit komt omdat ik ze heb aangesproken op hun kwaliteiten. En ze hebben hun eigen planning gemaakt voor de module.

Ze weten wat er van hen verlangd wordt, ze weten wat ze aan elkaar hebben. Als het niet functioneert, dan spreken ze elkaar daar op aan. Ze zijn gemotiveerder en harder aan het werk. Ze gaan sneller door de stof heen dan ik ooit verwacht had met dezelfde of iets betere resultaten dan daarvoor.

Opbrengst voor docenten

Geen orde verstoringen, geen motivatieproblemen. Alle tijd en aandacht voor vakinhoudelijke en procesmatige ondersteuning en kwaliteitsbewaking. Begeleiden van samenwerking is met eduScrum opeens heel simpel; leerlingen doen zelf het meeste werk. Verantwoorde, transparante manier om verantwoordelijkheid aan leerlingen te geven. Mooi om te zien hoe leerlingen zich als persoon ontwikkelen.

eduScrum in het Nederlandse onderwijs

Homepage

Hoe het begon … 

 

Stel je voor: je bent docent scheikunde op een school voor voortgezet onderwijs. Je leerlingen werken in groepen aan complexe opdrachten, maar over de effectiviteit van dat groepswerk ben je niet altijd tevreden. En dan wordt je schoonzoon Mark Reijn scrummaster en hoor je zijn enthousiaste verhalen … Zo is het allemaal begonnen.

Hoe het verder ging … 

Willy Wijnands,  scheikundedocent van het Ashram College (voortgezet onderwijs in Alphen aan den Rijn, Nederland) werkt vanaf september 2011 met een educatieve versie van scrum: eduScrum. Hij verwerkt scrum in zijn lessen om leerlingen energieker en effectiever te laten leren. Ook stimuleren zij met eduScrum dat leerlingen hun kracht als teamspeler verder ontwikkelen.

Groepswerk start in hun lessen nu met een inleiding over vertrouwen en een activiteit waarin leerlingen hun eigen kwaliteiten benoemen. Ze vormen daarna groepen van vier op basis van aanvullende kwaliteiten. Vervolgens werken de groepen het werk aan de contextrijke scheikunde module uit in een gedetailleerde sprint planning.

Docent: ‘Ik heb aangegeven hoeveel tijdspunten ervoor staat (een punt is 10 minuten) en hen gevraagd eerst individueel een planning te maken. Die hebben ze in de groep besproken en bewerkt tot een groepsplanning. Toen ik meldde dat ik ergens ook een centrale les wilde geven, riepen ze dat daar geen tijd voor was, daar had ik dan maar eerder mee moeten komen. Prachtig, zoveel eigenaarschap. Maar ze gaan er wel aan geloven, ze moeten ook leren om in hun planning met onverwachte incidenten om te gaan.’

Groep van vier leerlingen, bijna in koor: ‘Dit werk is fijner in een groep dan alleen. Je kunt elkaar vragen stellen en taken verdelen, dat scheelt tijd. De experimenten hebben we verdeeld, want dat is veel werk. Maar vandaag werken we de hele les met z’n vieren, want dit zijn belangrijke opdrachten, die iedereen goed moet snappen. Daarom doen we ze samen, daar hebben we bij onze planning goed over nagedacht.’

Elke groep begint de les met een korte scrum. Hierdoor weten ze wat hen te doen staat en wat ze aan elkaar hebben. Een volgende stap is hen te leren elkaar aan te spreken, als een groepje niet optimaal functioneert. Opmaat daarvoor is een korte maar effectieve evaluatie, die de groepen zelf uitvoeren. Het thema vertrouwen speelt daarin een hoofdrol.

Jongen: ‘Onze groep bestaat uit twee jongens en twee meisjes. Een groep is handig, als je mensen hebt die werken. Bij ons gaat het goed. Ieder neemt z’n verantwoordelijkheid.’
Meisje uit dezelfde groep: ‘In onze groep werkt iedereen, iedereen doet wat ie afspreekt. We werken niet altijd apart. We leggen elkaar dingen uit, als we iets niet snappen. En wat wij nu uitwerken op de computer, dat mogen de jongens ook hebben.’

De toekomstplannen … 

Willy Wijnands en het eduScrum team zijn bezig om eduScrum verder te ontwikkelen om het daarna te kunnen overdragen naar andere docenten.