Leerlingen vertellen op het Management&IT co creatie symposium over eduScrum

Homepage

10 december 2013

Leerlingen vertellen over hun ervaringen.

Vier Ashram leerlingen uit Alphen aan den Rijn vertellen over Co-Creatie en eduScrum Nationaal Management& IT symposium in het Spant in Bussum.

Direct nadat we onze herkansingen hadden gemaakt, gingen we met de auto naar 't Spant in Bussum. We wisten niet zo goed wat we moesten verwachten, maar het ging sowieso gezellig worden. Eenmaal aangekomen snelden we naar de eerste zaal, we kregen van die officiële badges. Er waren allerlei workshops en presentaties over management & IT en vooral over Co-Creatie. "Wat heeft dat met eduScrum te maken?" Nou, co creatie is een vorm van samenwerking, waarbij alle deelnemers invloed hebben op het resultaat van dit proces. En dat houdt eduScrum nou in, alleen zijn en dan meer tools waardoor het leuker wordt.

Na de lunch begon het echte werk en kregen we wat belangstelling. Twee interviews, hier en daar wat vragen beantwoorden en we mochten aanvullen op de presentatie van Willy. We kregen vragen zoals: "Vinden jullie dat het werkt?" "Waarom werkt het dan voor jullie?" "Hoe doen jullie het dan tijdens zo'n les?" "Kun je bij alle vakken eduScrummen?" "Leer je er iets van?" etc. etc. Kortom een heleboel vragen! Voor de leerlingen die niks over eduScrum weten zullen we het ook even uitleggen; deze methode van lesgeven is echt gebaseerd op vertrouwen en draait om verantwoording. Je krijgt van je docent te weten hoeveel lessen je hebt, om welke stof het gaat en je krijgt een leeg poster. Op zo'n poster komt van alles, bijv. Definition of Done en Definition of Fun (doelen), een Burn Down (grafiek waaraan je kunt zien hoever je ervoor staat) en je planning op stickertjes. Het verschil tussen "normaal" les geven en eduScrum, is dat je met eduScrum veel meer overzicht hebt op je werk en op tijd kunt ingrijpen als het verkeerd dreigt te gaan. Je leert er naast plannen en natuurlijk de stof zelf, heel goed samenwerken, communiceren, en verantwoordelijkheid op je nemen.  Ook voel je je  betrokken met elkaar als  team. Na afloop slot nam Willy ons mee uit eten in een Italiaans restaurant in Laren. We hebben onbewust veel geleerd, zijn we achter gekomen op de terugweg. We zijn ook nog op de foto geweest met Henk-Jan Smits. Het was zeker een geslaagde dag!

Lindy van der Voorn, Leonie van Smoorenburg, Jullia-Bella Giessen en Islam Bashir.
4Hc Ashram College, Alphen aan den Rijn.  Docent Willy Wijnands

5 havo leerlingen beginnen met eduScrum

Homepage

September 2013

Met de leerlingen van 5 havo ben ik sinds 4 september begonnen met klassikaal, frontaal les te geven. Wel interactief met de leerlingen de lessen gedraaid. De reden hiervoor is dat ik met de leerlingen  de hele 4 havo stof in 6 weken moet herhalen en voorbereiden op hun eerste schoolonderzoek.
op 11 september is Jeff Sutherland op bezoek geweest op het Ashram College en ook aan de 5 Havo klas en ook aan deze klas zijn verhaal over Scrum verteld. De leerlingen waren zeer enthousiast over Scrum. Maar nu nog de praktijk, die hebben ze nog niet ervaren.
Maandag 7 oktober heb ik hun praktische opdracht “Bepaal het koper gehalte in mobieltjes” aangekondigd. Deze opdracht doen we met eduScrum. Hun reactie verraste mij. Ze waren blij om eindelijk mee te beginnen. Jeff heeft toch wel indruk gemaakt die ze niet vergeten waren.

En inderdaad, ze waren enthousiast om teams te maken en dat hebben we ook in de  les gedaan en een teamnaam hadden ze snel bedacht. Ze wilden nog meer doen.  Dat heb ik een beetje afgeremd omdat ik veel aandacht moet en wil besteden aan het opstart proces. Voor hun moet duidelijk zijn wat ze moeten doen en  waarom ze dat gaan doen met eduScrum. Woensdag 10 oktober heb ik ze het eduScrum proces uitgelegd op basis van de piramide van Lencioni en Sangen. Daarna zijn ze aan de slag gegaan met de “Flap”maken, taken verdeeld voor de volgende les. De taken bestaan uit de “Flap” in orde maken met alles erop een eraan. Nadenken en op de “Flap”schrijven van de Definition of Done en de Definition of Fun. Maandag 14 oktober een deel van de les verder met het eduScrum proces. Dan ga ik met ze de taken laten stickeren, het aantal lessen bepalen, punten pokeren, de Burn Down grafiek maken en de gemiddelde Velocity bereken.

Vandaag 14 oktober verder gegaan met de opdracht.
Uitgelegd wat zij voor TO2 en de PO moeten kennen, kunnen en begrijpen, namelijk de theorie van redox reacties, de toepassingen van scheikunde in de chemische industrie en de praktische opdracht “Bepaal het koper gehalte in mobieltjes”. De flap was klaar, de team naam bedacht. Voorgedaan hoe je de taken zou kunnen stickeren en toe zijn ze heel driftig aan de slag gegaan. De eerste 100 stickertjes vlogen er doorheen  en alle teams hebben nog een setje van 100 stickertjes komen halen.
Gemiddeld hebben ze toch wel 150 stickertjes per team gebruikt.

Tijdens het plannen en pokeren kwamen ze er achter dat sommige taken toch wel erg groot waren.
Daarom hebben ze meer stickertjes nodig gehad om de taken kleiner te maken.

De opdracht start echt op 13 november 2013 en duurt  tot 1 februari 2014. Een lange tijd om overzicht te houden over hun eigen werk en vorderingen. Woensdag  zorgen zij ervoor dat alle taken gestickerd zijn en dan gaan we punten pokeren met planning poker.

De klus die zij moeten klaren is voor 1e week februari is een schoolonderzoek met theorie die gaat over redox reacties en chemische industrie. Ook moeten zij een verslag maken over hun onderzoek.

Dit is heel groot blok met werk dat zij moeten inplannen. In de afgelopen lessen hebben ze alle taken die voor de opdrachten moeten doen gestickerd. Daarna zijn ze hun taken gaan punten pokeren. Daar hebben zij 2 lessen aan besteed. Veel werk dus! Toen iedereen klaar was met punten pokeren heb ik de Burn Down grafiek en de Velocity uitgelegd. De kick off is nu bijna klaar. De volgende keer (na de herfstvakantie) gaan het hebben binnen het team over de D.O.D. en de D.O.F.
De flap is dan klaar om mee te gaan werken. De eerste les dat zij ermee gaan werken is in week 47, het schoolonderzoek is in week 5 en het verslag inleveren in week 6. Het uitvoeren van de eind proef doen ze in op 31 januari en 1 februari. Dit zijn de open avonden van het Ashram College. De basisschool leerlingen en  hun ouders zijn dan mijn leerlingen echt aan het werk.

De leerlingen hebben goed en serieus hun taken gestickerd en gepuntenpokerd. Wel vonden ze het heel veel werk, en dat is ook zo. Toen zij die opmerking maakten heb ze het nut en belang uitgelegd van heel goed plannen. Dit gekoppeld aan het Scrummen in het bedrijfsleven, waar er een hele dag voor het plannen staat voor een project van 30 dagen.

Ik ben in totaal voor dit grote project 4 lessen bezig geweest om eduscrum uit te leggen, teams te vormen, opdracht uitgelegd, taken laten stickeren en punten pokeren.

Week 47 gaan we ermee aan de slag. Nu herfstvakantie en dan de leerlingen voor te bereiden op hun eerste schoolonderzoek.

Eerste schoolonderzoek resultaten (gemiddeld 7,1  - 28 leerlingen - 2 onvoldoendes: 5,0)

Week 49
De leerlingen werken zelfstandig, hebben plezier en verzetten veel werk, tempo is hoog en de Burn Down lijn gaat goed naar beneden. De Velocity is hoog. Vragen om uitleg als ze dat nodig vinden.
Heb nog een extra opdracht (examen opgaven oefenen) erbij gedaan (mag niet). Vinden ze absoluut geen probleem.

Willy Wijnands
Ashram College, Alphen aan den Rijn

De neuzen in de goede richting zetten

Homepage

September 2013 

‘Airplane game’ met klas leerlingen

Met leerlingen het ‘Airplane game” gespeeld om hun effect van eduScrum te laten ervaren. Met het spel ervaren zij in drie sprints dat zij in korte tijd hun productie kunnen opvoeren. Ze hebben leren review, retro, samenwerken, kleine verbeteringen leren maken, … Hun ervaringen en resultaten terug vertaald naar echte “vak” lessen.

1e ronde luidruchtig, sommige afwachtend, .....
2e ronde minder luidruchtig, nog blijer, enthousiaster, ....
3e ronde bijna stil in de klas, veel  lachen en positieve, competitieve stress, blij, zeer motiveert ...

Na afloop met hun terug geblikt op hun manier van werken en hun productie.

De resultaten:         Velocity        “Airplane Game”

Groep	1	2	3	4	5	6	7
1e sprint	2	1	1	2	3	8	4
2e sprint	5	4	4	6	9	9	9
3e sprint	13	11	9	15	16	17	14
Totaal	20	15	14	23	28	34	27

De Velocity is duidelijk verbeterd. De leerlingen waren zelf ook versteld van hun prestaties.

In deze les laten inzien dat goed overleggen (1+2 minuten) en daarna pas bouwen (3 minuten) ze hun productie sterk kunnen vergroten. Ik heb ze laten ervaren, voelen wat dit met hun doet.

Dit spel gebruikt ik om hun in de ready mode te zetten om te gaan eduScrummen met al voor hun in begin "het gedoe met de stickertjes". Klaargezet voor een sprint, een review, kaizen,  retrospective en vooral veel  FUN. Die FUN  moet ik ze gaan laten ervaren in de  scheikunde lessen. komt  goed.

Heel heel belangrijk was het plezier war ze beleefden aan het spel. Iedere ronde werden zij fanatieker met goede resultaten. Fantastisch om te  zien. Het was lachen, brullen en gieren. Plezier in je werk is belangrijk, daarom ook de Definition of FUN.       

Op naar de 3e les, ik heb er zin in. De klas zit in ieder geval in de goede mode.

Willy Wijnands

Ashram College, Alphen aan den Rijn

Toch gelukt en niet verwacht

Homepage

Woensdag 4 september 2013

Mijn eerste lessen scheikunde in twee 3e klassen en twee vierde klassen om ze klaar te stomen en aan de slag kunnen met eduScrum. De druk op mij was hoog. Dit kwam omdat volgend week woensdag Jeff Sutherland bij mij op school, het Ashram College op bezoek komt. Hij moet dan wel wat te zien hebben over eduScrum, de flappen sticker en de leerlingen in actie.

Normaal gesproken introduceer ik mijzelf en hou een verhaal over scheikunde komend jaar.
dat duurt gewoon 1 volle les. Dan heb ik minstens 2 - 3  lessen nodig om eduScrum uit te leggen en de leerlingen in de Kick Off mode te zetten.

Onder druk van het bezoek van Jeff Sutherland die woensdag 11 september komt kijken in de lessen.

Wat heb ik moeten doen in zo'n eerste les.
Introductie van mijzelf, groepen maken op basis van kwaliteiten, eduScrum, de flap  en de andere instrumenten uitleggen, zoals Burn Down grafiek en de velocity. De piramide van Lencioni uitgelegd en het belang van samenwerken. Hun van materiaal voorzien (flap, envelop, voorbeeld flap, eduScrum proces logboek, stickertjes, magneten, grafiek papier) en ook nog de opdracht voor de volgende les geven. De praktische organisatie, het fysieke materiaal vergde aardig wat voorbereiding.

Voor de 2e les moeten zij dus als opdracht de flap gemaakt hebben en de taken gestickerd. Dat ga ik de volgende les zien.

In de 2e les gaan we punten pokeren, de gemiddelde Velocity bereken. Dan is de Kick Off klaar of te wel de Definition of Ready!

Tot nu toe (1 les) is het gelukt en heb alle vertrouwen erin dat ze na de 2e les klaar zijn om echt te beginnen.

Al met al ben ik tevreden dat ik verder gekomen ben dan ik had verwacht.

Willy Wijnands
Ashram College

Review eduScrum Training

Homepage

Gegeven door: Willy Wijnands Review door: Maarten Bruns Datum: 21-10-2013

Algemeen
Ik ben al een tijdje bezig om te kijken hoe Scrum buiten de IT toe te passen is. Deze zoektocht doe ik samen met vriend en collega Martin Bruggink. Door hem kwam ik in contact met eduScrum. Hij nodigde Rini van Solingen en Willy Wijnands uit voor een Scrum/eduScrum sessie voor docenten


Ik was zeer geïnspireerd door deze sessie en wilde meer weten over eduScrum. Die kans kreeg ik ook. Martin en ik gingen naar de presentatie van de eduScrum resultaten op het Ashram College en interviewden daar verschillende deelnemers op camera. De fillmpjes die hieruit kwamen waren ook weer een startpunt voor nieuwe uitwisselingen en ontwikkeling.

Tijdens een lunchafspraak op de TU-Delft bood Willy ons deelname in de eduScrum cursus aan. Dit aanbod heb ik met veel plezier en enthousiasme aangenomen. Mijn doel is Scrum toe te passen buiten de IT en eduScrum is daarbij voor mij een belangrijke pijler. Graag draag ik eduScrum uit en draag ik bij aan de ontwikkeling ervan. Een tweede reden voor mij om eduScrum hoog te waarderen is dat ik kan deelnemen aan de community of practice die aan het ontstaan is. Met name de positieve drive van Willy is daar een belangrijke factor in.

We hebben drie trainingsdagen gedaan. We hadden vier deelnemers (ikzelf, Martin, Sieger, John). De trainingsdagen vonden plaats op de TU-Delft.

We hadden een leuke groep. John komt uit de IT en is Scrum Master. Hij wil graag onderzoeken hoe hij scholen kan helpen met zijn ervaring. Sieger is docent Scheikunde en heeft directe interesse in het toepassen van eduScrum in zijn klas. Martin is vakdidacticus en kijkt naar mogelijkheden om Scrum in de lerarenopleiding en nascholing te integreren. Kortom een klein maar divers gezelschap met een goede motivatie voor deelname.

Tijdens de eerste trainingsdag bleek al dat we geen ʻstandaardʼ groepje waren. We hadden veel vragen, ideeën, losse gedachten en schakelden snel tussen verschillende niveaus. Dit was erg leuk, maar waarschijnlijk voor Willy ook lastig. We gooiden namelijk hiermee het programma flink door elkaar. Toch kregen we deze eerste dag al flink veel informatie mee over de techniek en reeds opgedane ervaringen. Het was een intensieve dag, met genoeg materiaal om te verteren.

Tijdens de tweede trainingsdag gingen we verder waar we de vorige keer waren gestopt. Er waren nog verschillende vragen te beantwoorden en ervaringen uit te wisselen. Ook hier borrelde weer van alles op. Naast een training ontstond er bij mij het gevoel dat we tegelijkertijd samen aan het ontwikkelen waren. Dat we met elkaar probeerden stukjes eduScrum toe te voegen om de toepassing verder te krijgen. Dit gaf me me een berg positieve energie. De grote hoeveelheid ervaringen van Willy met de toepassing waren goed om te horen. Dan weet je dat het echt kan, dat het verhaal stevig op de grond staat.

Ook de vragen van Sieger gaven hier goede steun. Hij wilde het echt invoeren in zijn klas en kwam daardoor ook echt alle vragen tegen die je bij invoering hebt.
Tijdens de laatste trainingsdag was John er helaas niet. Desalniettemin hadden we voldoende massa om er een goede dag van te maken. We hadden nu ook materiaal om op te reflecteren. Sieger is begonnen met eduScrum in zijn klassen en deelde de eerste ervaringen. Ik heb zelf inmiddels ook al weer gescrumd op meerdere plekken en ook daaruit kwamen verschillende ervaringen/vragen voort. Hetzelfde gold voor Martin.

De vragen die nog stonden werden vrijwel allemaal beantwoorde en wederom waren we eigenlijk alweer met een stuk productontwikkeling bezig. Als ik de cursus in een paar woorden zou moeten vatten dan zou ik zeggen: zeer informatief, goede sfeer, innovatieve sfeer, gericht op persoonlijke leervragen en doorontwikkeling van eduScrum. Ik ben zeer te spreken over de training. De training heeft me niet alleen dingen geleerd, maar ook sterk gemotiveerd.

Tips
Ik denk dat een ʻdoorsneeʼ docent nog iets meer houvast nodig heeft om het echt in zijn klas a) aan te durven, b) vol te houden en op een goede wijze door te voeren. Daarbij denk ik onder andere aan instructiefilmpjes, een vaste opzet voor de eerste lessen en goede uitleg over de overgang van de oude naar de nieuwe rollen van de docent.

Ik denk dat de sociale contact tussen docenten in de school nu nog te weinig aandacht krijgt in de training en in eduScrum in het algemeen. Hiermee bedoel ik het creëren van een community of practice van docenten (+management!) binnen de school die elkaar kunnen helpen bij het invoeren van eduScrum en het uitwisselen van ervaringen. Die aandacht is nodig omdat ik vermoed dt anders veel initiatieven starten maar veel docenten onderweg afhaken of onvoldoende kwaliteit kunnen leveren.

Ik denk dat het interessant is om deze trainingen in duoʼs te doen. Enerzijds omdat we in ontwikkeling zijn. Door met tweetallen te werken kan je extra snel ontwikkelen en ervaringen uitwisselen. Daarnaast ook om energie te verdelen. Met name bij sessies van een hele dag is het best veel voor 1 trainer in mijn ervaring.

Natuurlijk draag ik graag bij aan het helpen doorontwikkelen van de tips die ik hier schets.

Tops
Tijdens de trainingsdagen is een enorme hoeveelheid ervaring gedeeld. Niet alleen van Willy, maar ook door de andere deelnemers. Dit was alleen mogelijk door de goede en open sfeer die telkens aanwezig was.

Er was heel veel positieve energie, gevoed door de enorme positieve drive die Willy uitstraalt als hij het over eduScrum heeft. Een drive die bovendien gevoed wordt door echte ervaringen in de klas. Dit zorgde er voor dat iedereen in een actieve stand stond en mee ging denken over de toekomst van eduScrum en het zelf toepassen ervan.
Leuk dat het op de TU-Delft kon, dit geeft het weer iets extraʼs. Faciliteiten waren prima.

Mooi om op deze manier deel te kunnen nemen, het voelt voor mij al als een echte community of practice.

We hoefden niet te betalen in geld voor de cursus, dat vond ik een mooi gebaar. De uitwisseling van producten en diensten binnen deze mini community gaat goed, er spreekt veel vertrouwen uit.
Op naar het vervolg :) Maarten Bruns.

Explaining planning poker

Willy explaining planning poker

Homepage

The day we visited Ashram, we had the pleasure of experiencing what goes on in the classroom. One of the classes got introduced to estimating backlog and doing planning poker. It was just the second class in the morning, first class had left the room. And we were discussing what we observed in the first class while we were waiting.

Some moments later a new class entered the room. Willy was a little more firm on this class, no bags on the table, but same setting, all groups joining together. This time we got some more insight; this class went through the first two lessons. This, we learned, was basically about:

▪   having a short introduction in eduScrum, the basics and principles

▪   dividing in groups of four based on qualities

▪   breaking down their first assignment, some chapters in their class book with an end assignment

Willy continued and explained they now had to estimate the backlog, they work they had broken down the previous class into tasks with post-its. Willy distributed planning poker cards and said the first tasks, the first page of a book was 2, they had to estimate accordingly. Class looked puzzled, so he continued: “I am going to explain you something about relative comparison. I am 50 Kg,” (which I have to tell you is a little off reality), “no I am 50 Apples, no I am 50 A, how much are you?” looking at one of the girls sitting in front of the class. A little hesitant she admitted she wouldn’t know, so he asked again: “I am 50 A, how much are you?”, “40 A?”, she said. “Thank you for the compliment! but accepted, so how about you?” looking at another student. “30 A?”, she replied. “Excellent, you get the idea. Just throw away the dimensions, but if I am 50 A, you are perfectly able to estimate your are less, and you are even lesser. So let’s continue,” and he walked to a group handing them cards, taking two activities, one he declared 2 and the other was obviously more complex. “Now,” he said, “take your cards, give your estimate, and on the count of three give me your number, 1, 2, 3,…. Too slow guys, once more and all at the same moment, 1, 2, 3 ….” We saw 8,2,5, 8, 2.”Can’t be, they cannot be same as the previous task do it again, 1,2,3 ..” and 8,8,8,5,8 popped up. He declared it eight and you say some students in the other groups making sound they start to understand. He told once again the relevance of the relevant comparison, waiving away the need to be exact and stressing the importance of coming to understanding in a double blind proposal.

Some few moments later he had the impression students in all groups would understand and invited them to start estimating the complete backlog of the previous lesson. Some half hour passed, few questions, but most of all we just had time to watch and observe. And in the final minutes Willy invited everybody to add all numbers and call out the total: 250, 178, 320, 380, 290. 356, some were a little reluctant, but that would stop him.

“Now I take one of these numbers, 380, forget if it is right or not, it is the number of this group. If this is your estimation I just plot it here. We have ten lessons to go, forget about this and the previous lessons. We just take the 380, according to your estimation based on 2 for reading the first page, you need to do 380 points in 10 lessons. So 38 points per lesson (writing 38 p/l, introducing dimensional calculation at the same time again). We take the graph putting 380 on x=0 and drawing a straight line down to 0 at x=10″, basically drawing the burndown chart.

“Now next lesson you will come. It will be lesson zero and you do work. The next lesson you will come and put work from todo to done and count the numbers. It is expected you do 38 points work. That your will write done here. The next lesson you will come again doing the same. We will have two points and we know what your velocity, meaning points per lesson is.” he continued, “Now I do not care what your are doing, when you are doing it, where you are doing it. But you are expected to do 38 per lesson. If you are doing more, you are ok, having free time the last lessons. doing some french exam or something. It is up to you. If you do less however, I will ask and we will have to find a way together to go faster, ” he said, “However I do not expect you to do, since nobody ever did less”. “My experience is, ” he continued, “that first and second graders are right on the spot, eager as they are. Sixed graders however are like this, doing nothing the first two lessons and then catching on, but you will all make it on time, maybe even earlier if you just follow your own planning.”

“So it is up to you,” he said. And the buzzer went of, kids picking their bags, running of, “you just do whatever you like, but remember, ” as they went out the door, ” you listen to me and do as I tell you” and he showed a big smile because he just knows after two year, they all get it. Do their work, spent less on homework, hardly ever has to interrupt himself and they would all have higher grades.

Ilja Heillager, Posted on September 13, 2013

Jeff meets Ashram

Homepage

Jeff Sutherland bezoekt het Ashram College in Alphen aan den Rijn.

The eduScrum team is making some remarkable progress. Lot’s of classes are fully running eduScrum at the Ashram college, the first teachers are trained and applying it outside the team and even some first schools outside the Ashram are implementing eduScrum. Gradually it is growing.

So we welcomed the request from Jeff Sutherland and JJ to visit the Ashram and see the results for themselves. It was a little early (school had just started for one week after the summerholidays), and the team was even a bit worried they could not show the energy and excitement that is going on in the classroom. But what a wonderful day it was. Willy prepared a great little program for Jeff and JJ to show them what they are doing.

   picture copyright Ashram college, do not reprint without permission.

We arrived early in Alphen, some time before first lessons, and, boy we were allowed to visit the teachersroom, now finally we know what is going on overthere (obviously being incrowd now, we will not tell you). We stepped into the Chemistry class of Willy, with Havo 3 (15 year olds) about to start.

First thing I noticed was the classroom had the studentdesks organised in little islands of 2 by 2. So half of them with the backs against the whiteboard in front of classroom, with the back against the teacher! Furthermore everywhere there seem to be examples of scrumboards in A0 paper flaps hanging in the classroom.

The students entered classroom quietly, taking their A0 paper flaps in groups and putting them on the wall with magnets. They sat down and waited for their fellow team members to join and started discussing-working with eachother, immediately……

All that time Jeff, JJ, Willy and myself were chatting with eachother, drinking our coffee. At some point for all groups, kids stood up and shared around the A0 paper flaps, obviously starting a standup meeting. We were all flabbergasted. At some moment Willy put us out of our total confusion: he did something special, knowing that Jeff would be coming he and the class did their utmost best to do the eduScrum planning in 2 lessons, instead of three. All making sure that they would be ready before the visit, and obviously succeeded. The Scrumboards all showed backlog with broken down tasks, estimiated and prioritized, a burndown chart and remarks on Definition of Done and Definition of Fun! Everybody knew what to do and just did it!

 Willy had the students standup if they had previous eduScum experience and half of the class stood up. We all joined, Jeff made a little introduction and explained some of the history of Scrum. We learned that most kids really found class more enjoyable, having less need of doing homework.

Class continued and kids continued to work by themselves, not being hindered at all by five adults just standing their in the classroom. Sometimes one of the kids would standup and ask a question to Willy, but they all seem to have an excellent idea of what to do next. Just before the end of the 45 minute lesson, Willy all made them aware of the end of the class. The kids stood up moved tasks around from open to in progress or done, making pictures with their phones. Jan told me that is the way they share what to do for homework. And off they were for the next class.

We saw another class going through planning poker, which I will describe later. It was in this class that Jeff wispered to me: “This is amazing. I have seen some Scrum in schools, but that was all about having students understanding Scrum and doing some project. This is all about changing the way one teaches” and I concluded he just realized what the board of the eduScrum foundation and friends of eduScrum have noticed that something new is going on. That Willy and the eduScrum team are really inventing some new way of teaching, together with the other teachers of the Ashram College something special is happening.

Ilja Heitlager , Posted on September 12, 2013

Een kijkje in de keuken van eduScrum

Een “buitenstaander” over eduScrum

Homepage

Willy Wijnands van eduScrum heeft tijdens een bijeenkomst op de TU Delft voor docenten informatica laten zien hoe hij scrum in het onderwijs inzet. Het sprak mij aan, maar ik wilde het ook met eigen ogen zien. En dus heb ik gevraagd of ik samen met 2 studenten van de opleiding een kijkje mochten nemen bij Willy in de klas, op het Ashram College....

Ik heb de studenten van de opleiding gevraagd te kijken naar hoe eduScrum invulling geeft aan drie basisbehoeften van leerlingen om te kunnen presteren: autonomie, competentie en relatie. Het gaat er mij namelijk vooral om: wat maakt dat dit werkt?

Autonomie.

De leerling krijgt veel ruimte om het leerproces zelf vorm te geven. De docent maakt duidelijk WAT hij verwacht van de leerlingen: dan en dan een toets, een deadline voor een PO met die en die eisen, etc. De leerlingen bepalen HOE. Welke opdrachten gaan we maken als voorbereiding, hoe verdelen we het werk voor de PO, etc. De leerlingen voelen zich eigenaar van het leerproces.

Competentie.

De leerlingen leren wat hun kwaliteiten zijn door het samenwerken in een team. Ze moeten regelmatig reflecteren op het proces en het samenwerk, vragen zich af, wat gaat goed, wat kan beter. Ze worden zich steeds meer bewust van hun eigen leerstijl.

Relatie.

De docent heeft veel tijd om gesprekken aan te gaan met de leerlingen, individueel, of als groep, en kan daarbij begeleiden in het leerproces. De leerlingen werken samen in groepjes, van steeds verschillende samenstelling, en leren elkaar daardoor ook beter kennen.

Conclusie.

eduScrum geeft dus ruimte om aan deze drie basisbehoeften invulling te geven."

Eigenaarschap.

We hebben gezien dat Willy veel verwacht van zijn leerlingen, en checkt of ze zich aan hun eigen planning houden. Willy geeft feedback door inhoudelijke vragen te stellen in een groepje, of door een tussentijds toetsje. Hij hamert op het goed toepassen van het proces, en het goed bijhouden van “de flap”. Hij creëert een veilige sfeer, en accepteert niet dat leerlingen niet nuttig bezig zijn. Hij besteedt veel aandacht aan het belang van samenwerken. En hoewel Willy duidelijk de baas is in de klas, geeft hij ze ook veel vertrouwen en vrijheid. En dat maakt dat leerlingen zich eigenaar voelen van het leerproces.

Martin Bruggink, TUDelft.

Een blik in de toekomst

Scrum in het voortgezet (en basis?) onderwijs!

Homepage
Een paar weken geleden heb ik een bezoek gebracht aan het Ashram College in Alphen aan den Rijn. Via via hoorde ik dat daar een docent met iets heel bijzonders bezig is: Scrum in het voortgezet onderwijs. Zelf noemen ze het eduScrum, but what’s in a name. Op een troosteloze woensdagmorgen rijd ik daarom in mijn auto naar Alphen aan den Rijn. Ik woon in Zoetermeer, dus het is praktisch om de hoek. Bij het binnenkomen van de school kreeg ik het gevoel een reis in de tijd te maken. Allereerst terug in de tijd, toen ik al die krioelende ‘kinderen’ (oeps: jong volwassen) door elkaar hoorde schreeuwen en zag rennen. Zo was dat ook al weer….ik word oud. Daarnaast een reis in de toekomst, want ze hebben daar echt iets te pakken. Ze hebben daar beet!

                               Foto:  Willy Wijnands - hard aan het werk ..............

Willy Wijnands (want bij hem ging ik op bezoek) is een docent techniek (geeft dus techniek, natuurkunde en scheikunde) en past daar Scrum toe in zijn klassen. Ik zal straks grofweg uit de doeken doen hoe het procesmatig werkt, maar hij heeft een fundamentele shift gemaakt in de manier van doceren. Namelijk, hij is als docent niet meer verantwoordelijk voor het leerproces van de leerlingen, maar die verantwoordelijkheid ligt bij de leerlingen zelf. Je zou zeggen, dat het zo hoort, maar meestal vind die verplaatsing pas plaats in het vervolgonderwijs. Met alle gevolgen van dien. Ik kan mij nog herinneren dat het mij zelf op de Universiteit een jaar gekost heeft om proefondervindelijk te vinden dat het niemand ook maar iets kan schelen of ik nu wel of geen vorderingen maakte in mijn tentamens. Maar goed, dat terzijde.

Hoe heeft Willy dat voor elkaar gekregen? Je zou namelijk verwachten dat pubers die verantwoordelijkheid niet uit zichzelf pakken. Nou dat is verbazingwekkend anders. Wel is er de voorwaarde om in teams te werken. Logisch, dat is de basis van Scrum. Willy werkt met teams van vier leerlingen. Hij heeft ontdekt dat dat het beste werkt. [Noot: ik heb ooit met Redmond O’Hanlon gesproken en die vertelde met dat in het leger er bij voorkeur gewerkt wordt met teams van vier. Volgens hem omdat: “It is impossible to get four men agree on a lie…”. Dat getal vier intrigeert me nog steeds: in Scrum zeggen we 6 +/- 3, maar waarom eigenlijk?].
Elk team leerlingen kiest overigens zijn eigen naam en maakt in de eerste les een eigen logo.

Anyway, door de leerlingen in groepjes van vier op te delen werken ze gedurende een aantal weken samen om en doel te bereiken. Dat doel is vakspecifiek. Dat leerdoel blijft wel bij Willy liggen (het wat en waarom), maar hoe de leerlingen daar komen bepalen ze zelf! Willy is de Product Owner, de leerlingen zijn de teams. In de klassen die ik heb bezocht was dat leerdoel bijvoorbeeld: een presentatie geven over het verschijnsel licht, het bepalen van de hoeveelheid koper in een mobieltje (met het er zelf uit filteren van het goud!), en een overspanning maken van A4-tjes en lijm die de meeste hoeveelheid gewicht kon dragen. Het eerste doel was bij een 3-vwo klas natuurkunde, het tweede bij een 5-havo klas scheikunde en de laatste bij een brugklas techniek. Verbazingwekkend om overigens te zien hoe fanatiek en bevlogen die brugklassers bezig waren met hun eigen leerproces via Scrum.

Die teams zijn ook ‘cross-functioneel’ omdat iedereen een eigen profiel maakt en bijhoud waar men wel/nog niet goed in is (…samenwerken, plannen, leidinggeven, …) en bij het samenstellen van de teams, de klas zichzelf (!) opdeelt in teams met een goede balans over competenties. [Noot: waarom durven managers in de praktijk deze verantwoordelijkheid niet bij hun mensen neer te leggen, terwijl zelfs brugklassers dat uitstekend blijken te kunnen?]

Goed we hebben dus een klas opgedeeld in teams van vier die zodanig verdeeld zijn dat ze alle ‘competenties’ voldoende aan boord hebben om succesvol te kunnen zijn. En nu? De allereerste keer dat een klas met eduScrum werkt besteedt Willy 2 lesuren om het eduScrum uit te leggen. Dat is nodig, maar het gebeurt ook maar één keer, bij één vak (Het Ashram college is druk bezig het uit te rollen over andere vakken). In die lessen legt Willy exact uit aan de leerlingen hoe eduScrum precies werkt.

Namelijk zo:

• Aan het begin van de periode (doorgaans een week of 7) geeft Willy de teams een doel. “Over 7 weken moeten jullie in staat zijn XYZ te kunnen en dat gaan we in de 6de week toetsen en in de 8de week lever je daar een reflectie en een retrospective verslag over in”. Dit zijn grote doelen. Hierboven heb ik een paar voorbeelden gegeven. Hij vertelt er ook bij welke hoofdstukken in het boek over dit onderwerp gaan. In sommige gevallen vertelt hij al wat de toets zal zijn. Bijvoorbeeld met dat mobieltje. Toen ik op bezoek was kreeg ook daadwerkelijk elke groep een oud mobieltje met de opdracht de hoeveelheid metaal te bepalen en het goud er uit te halen. In andere gevallen vertelt Willy nog niet wat de toetsende opdracht zal zijn. Wel zit er dan in het boek bijvoorbeeld een opdracht die ze van te voren al kunnen oefenen. Hij legt ook duidelijk uit aan de leerlingen dat als ze het écht snappen dat de toets dan lukt en als ze het niet snappen lukt het niet. De leerlingen krijgen dus niet het doel om een 5,5 te halen. Nee, ze krijgen het doel om de stof te begrijpen. Het ‘snappen’ als doel: dat is onderwijs!
  
  
• De volgende twee lessen maakt elk groepje een eigen planning voor het eigen werk voor die komende periode. Wanneer werken we door de hoofdstukken heen? Wanneer maken we de opdrachten? Wanneer maken we de (on-line) schriftelijke overhoringen, wanneer doen we de practica? Wie doet wat en wanneer? Die planning maken ze met sticky notes op een groot vel (zij noemen dat ‘de flap’). De planning wordt gemaakt met gele briefjes, want de praktijk laat zien dat die planning moet worden aangepast om het doel te behalen (sounds familiar?).
• De Flap, is opgedeeld in weken van boven naar beneden met drie verticale kolommen. Ja, inderdaad: Te Doen, Mee Bezig, en Klaar. Een van de leerlingen is verantwoordelijk dat de flap door het team wordt bijgehouden en dat deze altijd in de les aanwezig is en aan de muur hangt. Zij hebben hier nog geen naam voor, voor deze leerling. Iemand een goed idee? eduScrum master misschien?

Voorbeeld van drie ‘Flappen’

• Bij het begin van elke les stormen de leerlingen het leslokaal binnen (de docent heeft geen eigen lokaal, noch de leerlingen, dus tussen de lessen door is het een chaos van jewelste in die school). Elke team hangt hun flap aan de muur. De leerlingen doen een stand-up meeting voor de flap. Werken de status bij, herplannen het werk, maken afspraken voor het werk tot de volgende les, spreken af wie wat doet en hoe ze het huiswerk regelen. Daarna gaan ze aan de slag.
  
  
• Willy loopt ondertussen door de klas om de teams te helpen als zij hulp nodig hebben. Willy, in zijn rol van docent, is écht een Product Owner. De teams doen het werk en regelen hun eigen proces. De P.O. wordt er bij gehaald als de teams vragen hebben of wanneer ze er niet uitkomen. Ze zitten ook nooit echt vast. Immers, in veel gevallen is er altijd wel één teamlid die de andere teamleden kan helpen. Als ze er echt niet met z’n vieren uitkomen dan weten ze ook waarom ze er niet uitkomen. Als docent/product owner is het dan veel eenvoudiger ze met een klein duwtje de juist weg op te helpen. Weten wat je niet weet, en waarom je dat niet weet, is al heel veel kennis. Dit is onderwijzen!
• Daarnaast loopt Willy ook even langs de flappen om even te kijken of de teams voldoende voortgang boeken. Dat is makkelijk te zien, want de flap geeft de status aan.
• Aan het einde van de les vouwen de teams de flap weer op. De verantwoordelijke leerling stopt de flap in de tas en het is wachten op de bel; op weg naar de volgende klas. Agile teams finish early! Dat blijkt ook maar weer tijdens mijn bezoek. De teams weten perfect wat ze af kunnen krijgen, dus tegen de tijd dat de bel gaat staan ze al klaar om de klas te verlaten. [Willy heeft overigens een hekel om zich door die kluwen over de gang te banen. Hij knijpt er, tot ongenoegen van een aantal van zijn collega’s, dan ook al een paar minuten voor de bel tussenuit. Lekker rustig over de gang lopen naar het volgende lokaal… Ik vraag me overigens af of de volgende stap niet gewoon een klaslokaal per klas zal zijn en de docenten verplaatsen zich over de gang. Net als met Scrum teams in de praktijk.]
• Aan het einde van de periode krijgen de teams de toets uit te voeren en krijgen daarvoor een cijfer. De uitvoering van deze toetst wordt getoond (Sprint Review) en beoordeeld. Het doel voor de teams is om hoger dan een 6,7 te scoren. Dat is wennen voor de leerlingen, want ga ik dan met een 6 niet over? Willy legt dat heel eenvoudig uit: “Het doel is om het te snappen en bij een 6,7 of hoger snap je het. Bij een lager cijfer snap je het nog niet helemaal. Streef dus naar hoger dan een 6,7.”. Wederom, het ‘snappen’ is het doel, het cijfer is een afgeleide daarvan.
• Na de toets schrijft elk team een reflectie en een retrospective verslag over de opdracht, over hun werkwijze, wat er betere kan een volgende keer in de samenwerking, én elke leerling beoordeelt de andere teamleden op hun kwaliteiten en verbeterpunten en dat doen ze ook bij zichzelf. De centrale vraag in de teams wordt dus: hoe wordt ikzelf beter en hoe worden wij samen beter? Prima vraag toch? Beter worden als doel…
• De les er op begint de volgende sprint. Willy legt het doel van de periode uit en het hele proces herhaalt zich weer van voor af aan.

Voorbeeld van Review (demo) en Retrospective

Is dit nu eenvoudiger voor Willy? Enerzijds wel, want orde houden, elke leerling bij de les en het tempo houden, ze motiveren om het huiswerk te maken etc. dat ligt bij de leerlingen zelf. En terecht. De uitdaging voor Willy is natuurlijk wel om hele mooie opdrachten te verzinnen waarbij de teams iets tot stand moeten brengen dat de lesstof volledig afdekt, binnen een periode te doen is, en ook voldoende uidagend voor de leerlingen is. Dat is best lastig. Daarnaast moet hij als Product Owner snel kunnen schakelen en bij specifieke vragen van een team precies de juist manier vinden om hen verder te helpen. Dat alles vraagt om heel veel didactische kwaliteiten en ervaringen. De teams kunnen elkaar overigens ook prima helpen maar doen dat eigenlijk te weinig. Ze vragen het eerder aan Willy dan aan elkaar. Daarvoor experimenteert hij tijdens mijn bezoek met ‘jokers’. Elk team heeft 5 jokers die ze in mogen zetten om andere teams om raad te vragen. Daarbij moeten ze dan de joker aan het andere team geven. Jokers sparen dus!

Ik vond het geweldig te zien hoe dit werkt in deze klassen. Je voelt de energie. Je ziet het enthousiasme. Nou, ik weet nog hoe het op mijn middelbare school was tijdens de lessen. ‘Anders’ zal ik maar zeggen. Daar zat de meeste energie bij de docent en meestal was dat negatieve energie om die groep van 30 leerlingen stil te houden en bij de les te houden.

Maar levert het ook wat op? Leuk dat eduScrum maar wat zijn de resultaten, zou je zeggen.

De eerste klassen hebben inmiddels eindexamen gedaan en de schoolonderzoeken gemaakt. En wat bleek? Ze scoren gemiddeld tussen de 0,7 en 1,5 punten hoger op de toetsen en schoolonderzoeken. Een vol punt er bij!! Geen 6 maar een 7, geen 7 maar een 8, geen 8 maar een 9.

En Willy? Willy reist samen met het eduScrum team het land door om eduScrum te promoten. Heeft er zelfs een bedrijfje voor opgericht. Zij doceren het aan andere docenten en zijn druk bezig binnen zijn school andere docenten te helpen om hun lessen met eduScrum te leiden. Kijk maar eens op www.eduscrum.nl daar staat ook een prachtig filmpje.

En ik? Ik loop stuiterend de school uit op weg naar een klant. Denk na over een volgend boekje: De Kracht van eduScrum. Eens even met de uitgever overleggen. Misschien heeft die wel oren naar een nieuwe lijn onderwijsproducten: lespakketten voor eduScrum….

Maar bovenal realiseer ik me dat Willy en het eduScrum team met Scrum een oplossing heeft gevonden die een structureel probleem in het huidig onderwijs oplost. Want wat hebben wij nodig in de praktijk? Professionals die zichzelf hebben aangeleerd om individueel een 6 te scoren en geen fouten te maken? Of hebben wij professionals nodig die in staat zijn om in teamverband gezamenlijk nieuwe problemen op te lossen en die snappen dat het maken van fouten de enige manier is om dingen écht te snappen en te leren?

Ik weet het antwoord wel op die vraag. En waarom zouden we daar pas in het voortgezet onderwijs mee starten? Waarom doen we dit ook niet in het basisonderwijs? Ik zou hier best wel eens goed over na willen denken met een aantal mensen uit het basis onderwijs.

Iets voor jou? Laat het me weten!

'Het vergroten van succes en geluk van mensen en organisaties door samen uitdagingen aan te gaan!'
 

Rini van Solingen

Chief Technical Officer